IOTA - co to jest?

IOTA to bardzo nietypowa kryptowaluta, która, mimo że jest inspirowana systemem blockchain, nie jest łańcuchem bloków w tradycyjnym rozumieniu tego określenia. Sieć powstała w celu zaspokojenia potrzeb rozwijającego się Internetu Rzeczy.

IOTA jest otwartoźródłową platformą rozliczeniową, o charakterze częściowo zdecentralizowanym. Projekt bazuje na architekturze DAG i ma zaspokoić przyszłe potrzeby Internetu Rzeczy. Według tej koncepcji, połączone z siecią przedmioty codziennego użytku, mogą magazynować i przetwarzać dane i na tej podstawie - podejmować czynności o charakterze zautomatyzowanym. Docelowo, IOTA ma stanowić bazę danych i środek płatniczy dla przedmiotów Internet of Things.

IOTA - historia

Początki projektu sięgają 2015 roku. Jego inicjatorzy to Siergiej Popov, Siergiej Ivancheglo, David Sønstebø i Dominik Schiener. Zbiórka ICO została rozpoczęta 25 listopada 2015 roku. Na tamtym etapie rozwoju sieci, IOTA była określana jako kryptowaluta, eliminująca problemy aktywów, bazujących na systemie blockchain - miała nadawać się do realizacji mikropłatności, wykluczając opłaty transakcyjne i zapewniając nieograniczoną skalowalność. Zbiórka zakończyła się 21 stycznia 2016 roku, równowartością kwoty 525 tys. dolarów (IOTA mogła być kupiona za Bitcoiny i za JINN).

Publiczna sieć została uruchomiona 1 lipca 2017 roku, kiedy MIOTA (Mega IOTA) trafiła na giełdę. 13 listopada 2017 roku rozpoczęła się działalność organizacji non-profit IOTA Foundation, która odpowiada za rozwój i promocję sieci oraz za koordynację węzłów.

IOTA - specyfikacja

Funkcję jednostki rozliczeniowej w sieci IOTA spełnia kryptowaluta o identycznej nazwie. Całkowita podaż tokenów to 2 779 530 283 MIOTA (MIOTA to milion jednostek IOTA). Ograniczona podaż sprawia, że opisywana waluta wykazuje skłonność do deflacji.

IOTA została oparta o architekturę DAG (która w tym przypadku nazywana jest Tangle), czyli skierowanego grafu acyklicznego. Sam system nie jest niczym nowym, jednak wdrożenie go do projektu platformy rozliczeniowej, stanowi istotną innowację.

W odróżnieniu od łańcucha bloków, skierowany graf acykliczny charakteryzuje się nieograniczoną skalowalnością i eliminuje opłaty transakcyjne. W przypadku Tangle, nie występuje synchroniczne, łańcuchowe szeregowanie transakcji, sieć ma strukturę zbliżoną do pajęczyny. Każdy jej użytkownik może zostać węzłem, który przed wykonaniem transakcji, musi potwierdzić dwie przypadkowe operacje, które zostały dodane przez inne węzły. W praktyce oznacza to, że skalowalność sieci zwiększa się wraz z liczbą transakcji.

IOTA wykorzystuje algorytm kryptograficzny SHA-3, czyli wymagane jest przeprowadzenie operacji Proof-of-Work, jednak w tym przypadku, nie wymaga to znacznej mocy obliczeniowej. Z tym zadaniem poradzi sobie każde urządzenie, co pozwala na wyeliminowanie prowizji.

W początkowej fazie rozwoju IOTA, nie można mówić o decentralizacji sieci. Rozwiązaniem tego problemu ma być węzeł koordynujący, którego zadaniem jest kontrola poprawności zatwierdzanych operacji.

W przeciwieństwie do sieci opartych o system blockchain, IOTA nie spełnia roli trwałego nośnika danych. Co kilka miesięcy, wykonywany jest tzw. snapshot, czyli "wycięcie" pustych adresów publicznych i historii operacji. Takie działanie ma zapobiegać zbyt dużemu rozrostowi sieci.